كوه دول1،اي رنج ديده ،پاي در بند
سينه پرخون از ستم هاي زمانه
يادگار سال هاي تلخ كامي
ملجاءِ مظلوم هاي زخم خورده
اي كه از جور زمانه
زخم ها بر پيكرت
كرده خون آلوده اندامان تو
اي ستم سوز زمانه
اي دول
اي صفاي دشت هايت
چون بهاران
مي كند بيدار
خفتگان جهل وناداني دوران را
تا كه چون شيران شرزه
با خروش خويش
بستيزند با نامردمان
اي ديار آشنايي،بام زيردو
خاطرات تلخ وشيرين داري از تاريخ
اي عقاب قله هاي آسماني
اي درختان ستبرت يادگار استقامت
اي ستيغ افتخار قرن ها
بند هاي ظلم را از پاي خود بگشاي
تا كه بخروشي ودر بند آوري
اين سيل خفاشان خون آشام را
[1] دول(dul): نام كوهي در روستاي زيردو است